@iocrbot متن خروجی ربات
۱۹۰ 2 ۶ مادر کافی می یابد و بعد از مدتی باید در تدارک محلی برای نگهداری آنها باشید. بچه ها برای اسباب بازی مثل هر چیز دیگری میجنگند، معامله، درخواست و دعوا میکنند و هرگز هم برای جمع و جور و مرتب کردن آنها خود را به زحمت نمی اندازند. بعضی والدین به این علت برای کودکشان اسباب بازی میخرند که برای بازی با فرزندشان فرصت کافی ندارند و به همین دلیل هم دچار احساس گناه می شوند. گاهی هم والدین از اسباب بازی به عنوان رشوه استفاده میکنند یعنی به شرط اینکه کودک در آینده رفتار مناسبی داشته باشد یا اینکه کاری را انجام بدهد، برایش اسباب بازی تهیه می کنند. عدهایی از والدین نیز ترکیب رفتار و اعمال ناشایست را با اسباببازی پاداش می دهند. در تمام این موارد اسباببازی در خدمت عواطف شماست نه وسیلهٔ یادگیری فرزندتان. کودک در تمام این شرایط یاد میگیرد که اسباببازی را به عنوان ابزاری برای تسلط بر والدین به کار گیرد. تمام اسباب بازیها را در دسترس کودک قرار ندهید خردسالان نیازی به اسباب بازیهای متعدد و گرانقیمت ندارند و حتی اگر کودک اسباب بازیهای زیادی هم دارد، نباید همهٔ آنها را در دسترس وی قرار دهید. پس بعضی از آنها را در اختیارش قرار داده و برخی را در جایی پنهان کنید و هرچند وقت یک بار این دو گروه را با یکدیگر تعویض نمایید. کودکان برای انتخاب از بین گزینه های متعدد تمرکز کافی ندارند و با ایجاد تنوع و تناوب در استفاده از اسباب بازیها به آنان این امکان را می دهید که برای هر اسباب بازی وقت بیشتری بگذارند تا توجه و تمرکز را بهتر بیاموزند. به یاد داشته باشید؛ وقتی پس از مدتی اسباب بازیهای قبلی را جایگزین اسباب بازیهای فعلی می کنید، کودکان با آنها مانند اسباببازیهای نو و جدید برخورد خواهند کرد. مزیت این کار در جمع آوری راحتتر اسباب بازی هاست. بچه ها باید یاد بگیرند که برای وسایل خود از جمله اسباب بازی ارزش قایل شوند. به هر حال این مفهومی است که باید آن را بعد از دو سالگی و بتدریج به کودک خود اموزش دهید.
@iocrbot متن خروجی ربات